کسب‌وکارهای نوپا:میتسو بیشی یک کارآفرین آینده‌نگر و توانمندبود.وقتی به تاریخ ژاپن و جهان نگاه می‌کنیم، همیشه در دوران تغییرات سیاسی و اجتماعی، کسب‌وکارهای جدیدی ظهور کرده‌اند. روزهای پایانی شوگون‌سالاری توکوگاوا و دوره اصلاحات میجی که در سال ۱۸۶۸ به دنبال آن رخ داد، یکی از این دوره‌ها بود و یاتارو ایواساکی دانش و بینش لازم برای پیش‌بینی عصر جدیدی که در راه است و همچنین نیاز به تجارت بین‌المللی قوی و سازمان‌یافته را داشت. یاتارو ایواساکی در سال ۱۸۳۵ متولد شد و در جوانی برای خاندان توسا، یکی از قدرتمندترین خاندان‌های تجاری آن زمان، کار می‌کرد. این خاندان که صادرکننده کالاهای تخصصی مانند کافور و بونیتوی خشک و واردکننده کشتی‌های جنگی و سلاح بود، در ابتدا عملیات تجاری خود را در ناگازاکی، تنها بندر دریایی مجاز برای تجارت بین ژاپن و جهان خارج، انجام می‌داد. به دلیل رهبری قوی و درایت یاتارو در تجارت، فعالیت‌های تجاری این خاندان در نهایت به اوساکا منتقل شد. هنگامی که دولت میجی سیاست ممنوعیت سیستم کسب و کارهای تحت رهبری قبیله را وضع کرد، اعضای قدرتمند قبیله توسا، شوجیرو گوتو و تایسوکه ایتاگاکی، در سال ۱۸۷۰ شرکت تسوکومو شوکای، سلف میتسوبیشی، را برای تصاحب کسب و کار حمل و نقل قبیله تأسیس کردند. در سال ۱۸۷۳، دولت جدید لغو این قانون را اجرا کرد و در دوره پرتلاطم تغییرات پس از آن، یاتارو مدیریت را به دست گرفت و میتسوبیشی شوکای را تشکیل داد و به یکی از موفق‌ترین و قدرتمندترین بازرگانان در ژاپن جدید تبدیل شد.
سال‌های اولیه یاتارو ایواساکی۱۸۳۵ میلادی
یاتارو خیلی زود در زندگی‌اش به اهمیت آموزش خوب پی برد. این پسر با تحصیل در محضر یکی از دانشمندان برجسته آن زمان، نیهو اوکاموتو، از آموزشی بهره‌مند شد که فقط افراد بسیار ممتاز آن زمان می‌توانستند به آن دسترسی داشته باشند، و این به دلیل ریشه‌هایش در روستایی کوچک در توسا، ژاپن، بسیار قابل توجه بود. یاتارو با مهاجرت به توکیو تحت تعلیم زوسایی اوکونومیا، یکی از محققان برجسته کنفوسیوسی آن زمان، به عظمت رسید.
در سال ۱۸۵۴میلادی یاتارو فرصتی پیدا کرد تا به عنوان دستیار زوسای اوکونومیا، یک محقق کنفوسیوسی که مأموریتی در ادو داشت، به ادو برود.
سال ۱۸۶۷دوره بازگشت میجی است. (شوگون‌سالاری توکوگاوا قدرت سیاسی را به امپراتور میجی بازمی‌گرداند).در نهایت نیز با تبدیل میتسوبیشی به یک شرکت کشتیرانی در سال ۱۸۶۷، یاتارو به عنوان مدیر عملیات تجاری منافع تجاری خاندان توسا در ناگازاکی منصوب شد. با ادامه باز شدن مرزهای ژاپن به روی تجارت غرب، بنادر اوساکا، کوبه و یوکوهاما به عنوان مراکز تجاری ظهور کردند و جایگزین ناگازاکی شدند که مدت‌ها تنها بندر رسمی باز ژاپن بود. در سال ۱۸۶۹، یاتارو به اوساکا منصوب شد و به سمت مدیر عملیات خاندان در اوساکا ارتقا یافت. در سال ۱۸۷۰، شرکت تسوکومو شوکای با سه کشتی بخار اجاره شده از خاندان توسا تأسیس شد و سه سال بعد نام خود را به میتسوبیشی شوکای تغییر داد. سال بعد، دفتر مرکزی آن به توکیو منتقل شد و شرکت به میتسوبیشی جوکیسن کایشا تغییر نام داد. میتسوبیشی تحت یک قرارداد انحصاری از سوی دولت، کشتی‌هایی را فراهم کرد که سربازان ژاپنی را در سال ۱۸۷۴ به تایوان و بعداً به ساتسوما، زمانی که شورش جنوب غربی در سال ۱۸۷۷ آغاز شد، حمل می‌کردند. این تجارت اعتماد دولت ژاپن را برای میتسوبیشی به ارمغان آورد و پاداش‌های مالی این رابطه تجاری، پایه مالی شرکت را برای آینده مستحکم کرد. در این دوره، میتسوبیشی مالک ۶۱ کشتی یا ۷۳٪ از تناژ ناخالص ناوگان کشتی‌های بخار ژاپن بود.
در سال ۱۸۷۳ میلادی شرکت میتسوکاوا شوکای نام خود را به میتسوبیشی شوکای تغییر داد.شرکت میتسوبیشی شوکای که در سال ۱۸۷۳ تأسیس شد، در ابتدا عمدتاً به عنوان یک شرکت حمل و نقل و تجارت فعالیت می‌کرد، اما یاتارو با مهارت این شرکت را در جهت تنوع‌بخشی و در اوایل تاریخ خود به سمت معدنکاری سوق داد. با خرید معدن یوشیوکا در اوکایاما، این شرکت فناوری مدرنی را معرفی کرد که منجر به کشف رگه‌های غنی مس که قبلاً پنهان بودند، شد و تولید رو به کاهش این معدن را به یکی از پرتولیدترین معادن مس ژاپن تبدیل کرد.
این بینش تجاری فوق‌العاده ماهرانه، میتسوبیشی را بیشتر به سمت مشاغل دیگری از جمله خدمات اسناد حمل و نقل، انبارداری و خدمات مالی سوق داد. در سال ۱۸۸۱، این شرکت یک معدن زغال سنگ بسیار سودآور متعلق به شوجیرو گوتو در ناگازاکی را خریداری کرد و با معرفی فناوری جدید استخراج معدن که توسط میتسوبیشی توسعه داده شده بود، این تجارت بسیار سودآور شد. در سال ۱۸۸۴، میتسوبیشی کارخانه کشتی‌سازی ناگازاکی را اجاره کرد و بعداً این تأسیسات را از دولت ژاپن خریداری کرد و نویدبخش دوران رشدی بود که میتسوبیشی را به یکی از شرکت‌های پیشرو در کشتی‌سازی جهان تبدیل کرد.
گروه آموزش
افزودن دیدگاه