کسب‌وکارهای نوپا:طبق تعریف، آب نبات یک شیرینی غنی شده است که با شکر یا سایر شیرین کننده ها تهیه می شود و اغلب طعم دار یا با میوه ها یا دسرها ترکیب می شود. دسر به هر نوع غذای شیرینی اطلاق می شود، مثلاً آب نبات، میوه، بستنی یا شیرینی که در پایان غذا سرو می شود.
تاریخ
تاریخچه آب نبات به مردمان باستانی برمی گردد که آنان عسل شیرین را مستقیماً از کندوهای زنبور عسل می خوردند. اولین شیرینی‌های شیرین، میوه‌ها و آجیل‌هایی بودند که در عسل میغلتاندند. عسل در چین باستان، خاورمیانه، مصر، یونان و امپراتوری روم برای پوشاندن میوه‌ها و گل‌ها برای حفظ آنها یا ایجاد شکل‌هایی از آب نبات استفاده می‌شد.
اما تولید شکر در قرون وسطی آغاز شد و در آن زمان شکر به قدری گران بود که فقط افراد ثروتمند می توانستند آب نبات تهیه شده از شکر را بخرند. کاکائو که از آن شکلات درست می شود، در سال ۱۵۱۹ توسط کاشفان اسپانیایی در مکزیک دوباره کشف شد.
قبل از انقلاب صنعتی، آب نبات اغلب به عنوان نوعی دارو در نظر گرفته می شد که برای آرام کردن دستگاه گوارش یا خنک کردن گلودرد استفاده می شد. در قرون وسطی، آب نبات در ابتدا فقط روی میزهای ثروتمندترین افراد ظاهر می شد. در آن زمان، به عنوان ترکیبی از ادویه ها و شکر شروع شد که به عنوان کمکی برای مشکلات گوارشی استفاده می شد.
قیمت شکر تولیدی تا قرن هفدهم زمانی که آب نبات های سخت رایج شد، بسیار پایین تر بود. در اواسط دهه ۱۸۰۰، بیش از ۴۰۰کارخانه در ایالات متحده برای تولید آب نبات وجود داشت.
اولین آب نبات در اوایل قرن ۱۸ از بریتانیا و فرانسه به آمریکا آمد. تنها تعداد کمی از مستعمره‌نشینان اولیه در کار شکر مهارت داشتند و می‌توانستند خوراکی‌های شیرین برای افراد بسیار ثروتمند تهیه کنند. آب نبات سنگی که از شکر متبلور ساخته می‌شد، ساده‌ترین شکل آب‌نبات بود، اما حتی این شکل اولیه شکر نیز یک کالای لوکس به حساب می‌آمد و فقط برای ثروتمندان قابل دستیابی بود.
انقلاب صنعتی
تجارت آب نبات در دهه ۱۸۳۰ دستخوش تغییرات عمده ای شد، زمانی که پیشرفت های تکنولوژیکی؛ در دسترس بودن شکردر بازار را به صورت گسترده امکان پذیر کرد. بازار جدید نه تنها برای خوشگذرانی ثروتمندان، بلکه برای لذت طبقه کارگر نیز بود. همچنین بازار فزاینده ای برای کودکان وجود داشت. در حالی که چند قنادی خوب باقی مانده بودند، شیرینی فروشی به یکی از لوازم اصلی بچه های طبقه کارگر آمریکا تبدیل شد. آب نبات پنی اولین کالای مادی شد که کودکان پول خود را صرف آن کردند.
در سال ۱۸۴۷، اختراع پرس آب نبات به تولیدکنندگان اجازه داد تا چندین شکل و اندازه آب نبات را به طور همزمان تولید کنند. در سال ۱۸۵۱، شیرینی‌پزها شروع به استفاده از ظرف بخار گردان برای کمک به جوشاندن شکر کردند. این دگرگونی به این معنی بود که آب نبات ساز مجبور نبود دائماً شکر
در حال جوش را هم بزند. گرمای سطح تابه نیز بسیار یکنواخت‌تر توزیع می‌شد و احتمال سوختن شکر را کاهش می‌داد. این نوآوری ها این امکان را برای افراد بیشتری فراهم کرد تا بتوانند یک تجارت آب نبات را با موفقیت اداره کنند.
گروه تکنولوژی
افزودن دیدگاه