کسب‌وکارهای نوپا:روش مونته سوری رویکردی برای آموزش کودکان و آماده کردن آنها برای اشتغال به کار و فعالیتهای اجتماعی است.است که توسط ماریا مونته سوری، اولین پزشک زن در ایتالیا، که عمر خود را صرف مطالعه نحوه یادگیری کودکان کرد، طراحی شده بود. در حالی که مونته سوری به دلیل کاربرد عملی ایده هایش در مدارس مونته سوری در سراسر جهان شناخته شده است، او همچنین نظریه ای از رشد را توسعه داد که به توضیح رویکرد او در آموزش دوران کودکی کمک می کند. روش مونته سوری رویکرد دکتر ایتالیایی ماریا مونته سوری به آموزش دوران کودکی است. مونته سوری علاوه بر ایجاد روش مورد استفاده در هزاران مدرسه که نام او را در سرتاسر جهان دارند، نظریه مهمی در مورد رشد کودک ارائه کرد. نظریه مونته سوری چهار سطح رشد را مشخص می کند که نشان می دهد کودکان در هر مرحله چه چیزی را برای یادگیری انگیزه دارند. این مراحل عبارتند از: ذهن جاذب (تولد-۶ سالگی)، ذهن استدلالی (۶-۱۲ سالگی)، آگاهی اجتماعی (۱۲-۱۸ سالگی) و انتقال به بزرگسالی (۱۸-۲۴ سالگی). بین تولد تا شش سالگی، کودکان “دوره های حساس” را برای یادگیری مهارت های خاص تجربه می کنند. هنگامی که یک دوره حساس سپری شود، دیگر تکرار نمی شود، بنابراین مهم است که بزرگسالان در هر دوره از کودک حمایت کنند. نظریه مونته سوری از مشاهدات او ناشی شد که همه کودکان بدون توجه به تفاوت‌های فرهنگی، تقریباً در سنین مشابهی، نقاط عطف رشد را تجربه می‌کنند. نقاط عطف فیزیکی، مانند راه رفتن و صحبت کردن، تقریباً در یک زمان در رشد کودک رخ می دهد. مونته سوری معتقد است که نقاط عطف روانی وجود دارد که احتمالاً همراه با این تحولات فیزیکی رخ می دهد که به همان اندازه برای رشد کودک مهم است. تئوری رشد او در پی تشریح این مراحل رشد بود. مونته سوری چهار سطح متمایز از رشد را که بین دوران نوزادی و جوانی اتفاق می‌افتد، بیان کرد. هر صفحه شامل تغییرات خاصی، اعم از جسمی و روانی است و بنابراین، نیازمند تغییراتی در محیط آموزشی است تا یادگیری بهینه رخ دهد. ذهن جذب (از تولد تا ۶ سالگی) در طول اولین مرحله رشد، کودکان چیزی را دارند که مونته سوری از آن به عنوان “ذهن جذب کننده” یاد می کند. آنها به طور مداوم و مشتاقانه اطلاعات را از همه چیز و همه افراد اطراف خود جذب می کنند و به طور طبیعی و بدون زحمت یاد می گیرند.

مونته سوری این بخش را به دو فاز تقسیم کرد. مرحله اول که بین تولد تا ۳ سالگی رخ می دهد، مرحله ناخودآگاه نامیده می شود. همانطور که از نام آن پیداست، کودکان در این دوران ناخودآگاه اطلاعات را دریافت می کنند. آنها از طریق تقلید یاد می گیرند و در این فرآیند مهارت های اساسی را توسعه می دهند. مرحله دوم که بین ۳ تا ۶ سالگی رخ می دهد، مرحله هوشیار نامیده می شود. کودکان دراین دوره ذهن جذب خود را حفظ می کنند اما در تجربیاتی که به دنبال آن هستند هوشیارتر و هدایت می شوند. آنها انگیزه دارند تا مهارت های خود را گسترش دهند و می خواهند بتوانند انتخاب های خود را انجام دهند و کارها را خودشان انجام دهند. سطح ذهنی جذب کننده رشد نیز با آنچه مونته سوری دوره های حساس نامیده است مشخص می شود. دوره های حساس نقاط بهینه در طول توسعه برای تسلط بر وظایف خاص هستند. اکثر مدارس مونته سوری شامل برنامه هایی برای کودکان در مرحله هوشیار از سطح ذهن جذب کننده رشد هستند. به منظور حمایت از این مرحله، کلاس های درس مونته سوری به کودکان اجازه می دهد آزادانه در طول بلوک های زمانی بدون وقفه به کاوش بپردازند تا کودکان بتوانند هر چقدر که می خواهند بیاموزند بدون اینکه توسط معلم مهار شوند. هر کلاس درس شامل انبوهی از مواد آموزشی سازمان یافته است که برای کودک جذاب است. معلم ممکن است آنها را در انتخاب چیزی که باید یاد بگیرند راهنمایی کند، اما در نهایت این کودک است که تصمیم می گیرد با چه موادی درگیر شود. در نتیجه کودک مسئول تربیت خود است. ذهن استدلال (۶ تا ۱۲ سال) در حدود شش سالگی، کودکان از سطح ذهنی جذب کننده رشد خارج می شوند و دوره های حساس را به پایان می رسانند. در این مرحله آنها بیشتر گروه محور، تخیلی و فلسفی می شوند. آنها اکنون می توانند انتزاعی تر و منطقی تر فکر کنند. در نتیجه، آنها شروع به تعمق در مسائل اخلاقی می کنند و در نظر می گیرند که چه نقشی در جامعه ایفا می کنند. علاوه بر این، کودکان در این مقطع به یادگیری دروس کاربردی مانند ریاضی، علوم و تاریخ علاقه مند هستند. مدارس مونته سوری از کودکان در این مرحله با کلاس‌های چندساله حمایت می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد با همکاری با یکدیگر و راهنمایی دانش‌آموزان کوچک‌تر، از نظر اجتماعی رشد کنند. کلاس درس همچنین شامل مطالبی در مورد موضوعات عملی است که به کودکان این گروه سنی علاقه مند است. در حالی که آنها ممکن است قبلاً به این موضوعات علاقه مند بوده اند، در این مرحله، مربی آماده می تواند آنها را به مطالبی که با دقت آماده شده است راهنمایی کند که آنها را قادر می سازد تا عمیق تر در ریاضیات، علوم، تاریخ و سایر موضوعاتی که ممکن است مورد علاقه هستند کنکاش کنند.

رشد آگاهی اجتماعی (۱۲ تا ۱۸ سال) نوجوانی با تحولات جسمی و روانی همراه است، زیرا کودک در مرحله بلوغ و گذار از امنیت زندگی خانوادگی به استقلال زندگی در جامعه به طور کلی است. به دلیل این تغییرات عظیم، مونته سوری معتقد بود که کودکان در این مرحله دیگر همان انرژی را که در مراحل قبلی برای اختصاص دادن به فعالیت های تحصیلی داشتند، ندارند. بنابراین، او پیشنهاد کرد که یادگیری در این مرحله نباید بر مواد درسی متعدد تحصیلی تأکید کند. در عوض، او پیشنهاد کرد که باید با مهارت هایی مرتبط باشد که نوجوان را برای گذار به دنیای بزرگسالان آماده می کند. مونته سوری هرگز یک برنامه آموزشی عملی برای حمایت از این سطح توسعه ایجاد نکرد. با این حال، او پیشنهاد کرد که در مدرسه، نوجوانان باید تشویق شوند تا با هم بر روی کارهایی مانند پختن غذا، ساخت مبلمان و تولید لباس کار کنند. چنین پروژه هایی به کودکان در این  مرحله یاد می دهند که با دیگران کار کنند و مستقل شوند. انتقال به بزرگسالی (۱۸ تا ۲۴ سال)آخرین مرحله توسعه که مونته سوری مشخص کرد در اوایل بزرگسالی رخ داد، زیرا فرد گزینه های شغلی را بررسی می کند، مسیری را انتخاب می کند و حرفه ای را شروع می کند. افرادی که در این مرحله انتخاب‌های شغلی رضایت‌بخش و لذت‌بخشی انجام می‌دهند، با موفقیت منابع لازم برای انجام این کار را در مراحل رشد قبلی به دست آوردند. دوره های حساس همانطور که در بالا ذکر شد، اولین سطح توسعه با دوره های حساس برای کسب مهارت های خاص مشخص می شود. در یک دوره حساس، کودک به طور منحصر به فردی برای به دست آوردن یک توانایی خاص انگیزه دارد و برای این کار سخت تلاش می کند. مونته سوری گفت که دوره های حساس به طور طبیعی در رشد هر کودک رخ می دهد. هنگامی که یک دوره حساس سپری شود، دیگر تکرار نمی شود، بنابراین مهم است که والدین و سایر بزرگسالان در هر دوره از کودک حمایت کنند، در غیر این صورت تأثیر منفی بر رشد او خواهد داشت. مونته سوری چندین دوره حساس را مشخص کرد از جمله: دوره حساس به نظم – در سه سال اول زندگی، کودکان میل شدید به نظم دارند. هنگامی که آنها قادر به حرکت مستقل باشند، نظم را در محیط خود حفظ می کنند و هر شی که در جای خود نیست را به عقب برمی گردانند. دوره حساس برای اشیاء کوچک – در حدود ۱۲ماهگی، کودکان به اشیاء کوچک علاقه مند می شوند و متوجه جزئیات کوچکی می شوند که بزرگسالان از دست می دهند. در حالی که تصاویری که کودکان را هدف قرار می دهند معمولاً شامل رنگ های روشن و اشیاء بزرگ هستند، مونته سوری مشاهده کرد که در این مرحله، کودکان توجه بیشتری به اشیاء پس زمینه یا عناصر کوچک دارند. این تغییر توجه نشان دهنده رشد توانایی های ذهنی کودکان است. دوره حساس برای راه رفتن – از حدود یک سالگی، کودکان روی یادگیری راه رفتن متمرکز می شوند. مونته سوری به مراقبان پیشنهاد کرد که هر کاری که لازم است برای حمایت از کودکان در حین یادگیری انجام دهند. هنگامی که کودکان راه رفتن را یاد می گیرند، به سادگی راه نمی روند تا به جایی برسند، بلکه راه می روند تا به تنظیم دقیق توانایی خود ادامه دهند. دوره حساس برای زبان – از ماه های اول زندگی تا حدود ۳ سالگی، کودکان می توانند به طور ناخودآگاه کلمات و دستور زبان را از زبان صحبت شده در محیط خود جذب کنند. در این دوره، بچه‌ها از حرف زدن به تکلم کلمات تا کنار هم قرار دادن جملات دو کلمه‌ای تا جملات پیچیده‌تر پیش می‌روند. بین سنین ۳ تا ۶ سالگی، کودکان هنوز در دوره حساسی برای زبان هستند، اما اکنون آگاهانه انگیزه یادگیری ساختارهای دستوری جدید و متفاوت را دارند. ایده های مونته سوری در مورد دوره های حساس به وضوح در تاکید روش مونته سوری بر یادگیری عملی و خودراهبر منعکس شده است. در کلاس های مونته سوری، معلم به عنوان راهنما در حالی که کودک را هدایت می کند، عمل می کند. معلم در مورد دوره های حساس آگاه است و بنابراین می داند که چه زمانی باید مطالب و ایده های خاصی را برای حمایت ازاز دوره حساس فعلی به هر کودک معرفی کند. این با ایده های مونته سوری مطابقت دارد که کودک را به طور طبیعی برای یادگیری انگیزه می بیند.

گروه آموزش