کسبوکارهای نوپا:داستانهای علمی تخیلی به دانشمندان در حوزه فناوری کشف کسب و کارهای آینده کمک میکنند داستانسرایی و تخیل خلاق ابزارهای قدرتمندی هستند، حتی برای علم. اکنون برخی از محققان از آنها برای کشف آیندههای ممکن استفاده میکنند.همه ما عاشق یک داستان خوب هستیم. در واقع، حاضرم شرط ببندم هیچ کس زندهای نیست که بتواند بگوید داستانها را به یک شکل یا شکل دیگر دوست ندارد. و همه ما قصهگو هم هستیم. البته، برخی افراد نسبت به دیگران از شور و شوق روایی بیشتری برخوردارند، اما این بدان معنا نیست که آنها قادر به بافتن یک داستان نیستند. همین امر در مورد دانشمندان نیز صادق است. دادهها اساس داستانها هستند و بنابراین مقالات علمی به روشهایی ارائه میشوند که روایتی را منتقل میکنند. شما حتی میتوانید یک مطالعه را بر اساس استخوانبندی یک سفر قهرمان سنتی ترسیم کنید، که در آن محققان در ابتدا سادهلوح، سفری اکتشافی را آغاز میکنند، گنجینههای خود را در حین سفر جمعآوری میکنند و در نهایت در پایان سفر در مورد تجربه و درسهای خود تأمل میکنند.
با این حال، این بیشتر یک تمرین غیرداستانی است و روایتی از چیزی که واقعاً اتفاق افتاده است را ارائه میدهد تا چیزی که ساخته شده است. بنابراین، آیا این به این معنی است که داستان هیچ نقشی در علم ندارد؟ در ظاهر، علم و داستان ممکن است خارج از کتابها یا برنامههای تلویزیونی متضاد به نظر برسند. مطمئناً، ما در مورد داستانهای علمی تخیلی که منجر به خلق فناوریهای جدید میشوند – مانند الهام گرفتن تلفنهای همراه از دستگاههای ارتباطی پیشتازان فضا – میشنویم، اما این شامل کسی میشد که ایدهای را که به عنوان داستان ارائه شده بود، میگرفت و آن را به واقعیت تبدیل میکرد. و با این حال، داستان به طور فزایندهای به ابزاری قدرتمند در مجموعه علمی تبدیل میشود.
دلیلش این است که در برخی موارد، تکنیکهای مربوط به ایجاد یک محیط داستانی میتواند به محققان کمک کند تا سناریوهای بالقوه آینده یا سوالات پیچیدهای را بررسی کنند، مانند اینکه فناوریهای هوش مصنوعی چه نقشی در زمینههای مختلف ایفا خواهند کرد، چگونه تغییرات اقلیمی آینده ممکن است بر زمینههای خاص تأثیر بگذارد، یا حتی اینکه مردم فردا چگونه ممکن است به سکونت در خارج از جهان پاسخ دهند. برای بررسی ارزش این چرخش روایی، با سه محقق صحبت کردم که داستانسرایی را برای بررسی عدم قطعیتها و احتمالاتی که ممکن است در آینده فردی و جمعی خود با آن روبرو شویم، پذیرفتهاند.
در حالی که پیشبینیهای آیندهای که در حال حاضر با آن روبرو هستیم ممکن است ترسناک به نظر برسد، به نظر میرسد این روش میتواند کورسوی امیدی برای کسانی باشد که به مسائل چالشبرانگیزتر در افق میپردازند. روزی روزگاری در آیندهای بسیار بسیار دور جوی اشریچ، سردبیر مرکز علم و تخیل (CSI) در دانشگاه ایالتی آریزونا، گفته: «داستانها چیزی هستند که مغز انسان به طور خاص در متابولیزه کردن، معنا بخشیدن و ارتباط برقرار کردن با آنها مهارت دارد.» «آنها احساسات ما را برمیانگیزند و میتوانند به ما اجازه دهند کمی از دیدگاه خودمان خارج شویم. [آنها] همچنین به عنوان نقاط مرجع مشترک عمل میکنند که میتوانند گفتگوها را پربارتر کنند، امیدواریم.» داستانهای علمی تخیلی اغلب در رسیدن به آنچه محققان مطالعات علم و فناوری آن را «فناوری-اجتماعی» مینامند، بسیار خوب هستند، نوعی [همپوشانی] تغییر فناوری با تغییر اجتماعی، با تصمیمگیری جمعی در این عرصه وجود دارد.
گروه آموزش
افزودن دیدگاه