کسب‌وکارهای نوپا:دولت ژاپن اخیرا اعلام کرد که جمعیت این کشور برای ۱۴امین سال پیاپی ۸۰۰ هزار نفر کاهش‌یافته و به ۱۲۲.۴۲میلیون نفر رسیده است. این اطلاعات نشان می‌دهند که کاهش جمعیت در ژاپن ادامه دارد و تعداد شهروندان خارجی در کشور به رقمی بالغ بر 3 میلیون نفر رسیده است.

این گزارش همچنین نشان می‌دهد که ملت‌های خارجی نقش مهمی در جبران کاهش جمعیت ژاپن بازی می‌کنند و تعداد شهروندان خارجی که در این کشور زندگی می‌کنند، در حال افزایش است. از اول ژانویه ۲۰۲۰، تعداد شهروندان خارجی به رکورد ۲.۹۹ میلیون نفر رسیده که نشان‌دهنده ۱۰.۷ درصد افزایش نسبت به سال گذشته است.

همزمان با افزایش تعداد شهروندان خارجی، جمعیت کل ژاپن کاهش‌یافته و به ۱۲۵.۴۲ میلیون نفر رسیده است که حدود ۵۱۱ هزار نفر کمتر از سال گذشته میلادی است. این وضعیت به دلیل نرخ پایین تولد از سال ۲۰۰۸در ژاپن رخ‌داده است.

توکیو به‌عنوان پایتخت ژاپن، با داشتن ۵۸۱.۱۱۲ نفر جمعیت بیشترین تعداد شهروندان خارجی را در خود جای‌داده است که معادل ۴.۲ درصد کل جمعیت پایتخت را تشکیل می‌دهند.

دولت ژاپن به دنبال اتخاذ اقداماتی برای تشویق افزایش جمعیت است؛ از جمله این اقدامات، به‌کارگیری زنان بیشتر به‌عنوان بخشی از راه‌حل‌های مؤثر برای مقابله با کاهش جمعیت می‌باشد.

افزایش تعداد شهروندان خارجی در ژاپن و کاهش جمعیت داخلی این کشور می‌تواند به تغییر سیاست‌ها و نگرش‌های دولت ژاپن نسبت به مهاجرت و وضعیت مهاجران در این کشور منجر شود.

از یک سو، افزایش تعداد شهروندان خارجی می‌تواند نشان‌دهنده جذابیت ژاپن به‌عنوان مقصد مهاجرتی باشد و دولت را متعهد به مهاجرپذیری بیشتر کند. این مهاجران می‌توانند به اقتصاد و جامعه ژاپن کمک کنند و نیازهای نیروی کاری کشور را تأمین کنند.

از سوی دیگر، کاهش جمعیت داخلی ژاپن ممکن است دولت را بیشتر به دنبال جلوگیری از کاهش جمعیت باشد و بخواهد سیاست‌های متنوعی را برای تشویق تولد و رشد جمعیت داخلی اتخاذ کند. در چنین شرایطی، مهاجرت ممکن است به نخستین راه‌حل برای تعادل جمعیتی ژاپن تبدیل شود.

تاریخچه وقایع جذب مهاجر ژاپن

ژاپن یکی از کشورهایی است که تا دوران اخیر به دلیل سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای در زمینه مهاجرت، به نسبت کشورهای دیگر کمتر مهاجرت کننده داشته است. اما در سال‌های اخیر، به‌خصوص در برابر کمبود نیروی کار ماهر و کاهش جمعیت داخلی، این کشور سیاست‌های مهاجرتی خود را  تغییر داده است.

قرن نوزدهم:

در قرن نوزدهم، ژاپن اجازه مهاجرت خارجی را محدود کرد و سیاست‌هایی را برای حفظ جمعیت و فرهنگ خود اتخاذ کرد. سیاست‌های ایزولاسیونی (عدم ارتباط با جهان خارج) در این دوره تأثیرگذار بود.

دهه ۱۹۵۰:

پس از جنگ جهانی دوم، ژاپن با برقراری ارتباط با کشورهای خارجی، به تبادل تکنولوژی و دانش با کشورهای دیگر پرداخت. در این دوره، تعدادی از مهاجران با چالش های کمتری از کشورهای آسیایی و غربی وارد ژاپن شدند.

دهه ۱۹۸۰:

در دهه ۱۹۸۰، با افزایش نیاز به نیروی کار ماهر در برخی صنایع و کارخانه‌ها، ژاپن به‌صورت موقت به مهاجرت کارگران اجازه داد با چالش های کمتری به این کشور مهاجرت کنند.

دهه ۱۹۹۰:

در دهه ۱۹۹۰، ژاپن با کمبود نیروی کار و روبه‌کاهش جمعیتی روبرو شد. این موضوع باعث تغییر سیاست‌های مهاجرتی ژاپن شد و کشور به‌صورت فعال‌تر به مهاجرت از کشورهای دیگر روی آورد.

دهه ۲۰۰۰:

در این دوره، ژاپن سیاست‌هایی را برای جذب مهاجران ماهر و متخصص از کشورهای آسیایی و غربی اجرا کرد. برخی از کشورها مثل فیلیپین، بنگلادش، برزیل و نپال جزو بیشترین مهاجران متخصص به ژاپن شدند .
ژاپن در دهه‌های اخیر سیاست‌های مهاجرتی خود را تغییر داده است، اما همچنان یکی از کشورهایی است که نسبت به مهاجرت محدودیت‌هایی دارد و مهاجران به نسبت با چالش‌های متعدد و بیشتری در زمینه مهاجرت به این کشور مواجه هستند.

گزارش از: رامتین

گروه رسانه