کسب‌وکارهای نوپا:جورج اسموت، فیزیکدان برنده جایزه نوبل و کسی که اولین «عکس‌های نوزادی» از جهان هستی را ثبت کرد، در سن ۸۰ سالگی درگذشت.
جورج اسموت، که در سال ۲۰۰۶ به خاطر نقشش در «کشف شکل جسم سیاه و ناهمسانگردی تابش زمینه کیهانی» جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد، در سن ۸۰ سالگی در خانه درگذشت.
به نظر می‌رسد برخی اکتشافات در علم، مدت‌ها پیش از آن شناخته شده بوده‌اند. به عنوان مثال، کهکشان‌هایی غیر از کهکشان راه شیری برای اولین بار در سال ۱۹۲۳ کشف شدند، در حالی که نظریه تکتونیک صفحه‌ای تنها در دهه ۱۹۵۰ به طور گسترده پذیرفته شد. سپس بیگ بنگ وجود دارد، حوزه دیگری که مفهوم و تأیید آن بسیار دیرتر از آنچه انتظار دارید، مطرح شد و توسط کشیش و کیهان‌شناس بلژیکی، ژرژ لومتر، در سال ۱۹۲۷ مطرح شد و با کشف تابش زمینه کیهانی (CMB) در سال ۱۹۶۴، شواهد زیادی در مورد آن به دست آمد.
در سال ۱۹۶۴، فیزیکدان آرنو آلن پنزیاس و ستاره‌شناس رادیویی رابرت وودرو ویلسون، صدای وزوز مداومی را در قرائت‌های تلسکوپ رادیویی خود شنیدند. به نظر می‌رسید که این نویز وجود دارد، فرقی نمی‌کرد تلسکوپ را در چه جهتی در آسمان قرار دهند. در ابتدا، این دو نفر معتقد بودند که این نویز از خود تلسکوپ، تداخل شهری یا حتی کبوترهایی که در آنتن تلسکوپ زندگی می‌کنند، می‌آید. با این حال، پس از حذف کبوترها و رد سایر اشکال احتمالی تداخل زمینی، نویز همچنان باقی ماند.
در واقع، این نویز توسط ستاره‌شناسان دیگر شنیده شده بود، اگرچه آنها آن را به عنوان تداخل بی‌معنی رد کرده بودند. دلیل اینکه تیم‌هایی با چندین تلسکوپ و در تمام جهات مختلف می‌توانستند آن را بشنوند این بود که آن نویز آزاردهنده در واقع تابش زمینه کیهانی (CMB) بود – تابش باقی مانده از بیگ بنگ که به طور ضعیفی قابل تشخیص است و در تمام جهان شناخته شده نفوذ می‌کند. پنزیاس و ویلسون متوجه شدند که به چه چیزی نگاه می‌کنند و این مدرکی برای نظریه بیگ بنگ است و به خاطر کارشان جایزه نوبل فیزیک را دریافت کردند.
در حالی که این کشف جالب بود و مطمئناً شایسته جایزه نوبل بود، به اندازه یک نقشه عالی نیست. تابش زمینه کیهانی (CMB) کاربردهایی فراتر از تشخیص وقوع بیگ بنگ دارد و مطالعه آن می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد سن و اندازه جهان، انبساط آن و وضعیت آن دوران اولیه ارائه دهد.
اما برای مطالعه جزئیات آن، باید جزئیات آن را ببینید. اینجا جایی است که اسموت سهم خود را از جایزه نوبل به همراه همکارش جان ماتر به دست آورد.
اسموت روی ماهواره کاوشگر زمینه کیهانی (COBE) ناسا کار می‌کرد که برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ به مدار زمین پرتاب شد. قبل از پرتاب ماهواره، فیزیکدانان پیش‌بینی کرده بودند که CMB باید چگونه باشد و تغییرات کوچک دمایی که باید در آن وجود داشته باشد. COBE اولین اندازه‌گیری‌های دقیق از زمینه را ارائه داد و آنچه را که می‌دانستیم تأیید کرد و همچنین اسرار جدیدی را به ما ارائه داد.
ناسا توضیح می‌دهد: “COBE نشان داد که طیف تابش دقیقاً با پیش‌بینی‌های مبتنی بر نظریه بیگ بنگ مطابقت دارد.” نقشه COBE از نقاط سرد و گرم جزئی در این پس‌زمینه، به دانشمندان اجازه داد تا نگاهی اجمالی به ریشه‌های ساختار کیهانی که امروزه در اطراف خود می‌بینیم، بیندازند. در اصل، COBE اولین «تصویر اولیه» از جهان را تولید کرد.
گروه آموزش
افزودن دیدگاه