کسب‌وکارهای نوپا:تبدیل اماکن صنعتی به‌ باغ‌های اجتماعی پر جنب و جوش تولد ایده ای مدرن و تولد دوباره یک زمین است که مملو از محصولات تازه هستند و فضاهای سبز و ایمن را برای بازی کودکان ارائه می‌کنند.این مکانها عاری از شبح آلودگی فلزات سنگین هستند. این چشم انداز، گرچه به ظاهر ایده آل است، اما به لطف تلاش های خستگی ناپذیر جامعه تحقیقاتی «معماری همزیستی برای عدالت محیطی» به سرعت در حال شکل گیری است. «معماری همزیست»، با استفاده از آجرهایی که از رابطه پر رونق بین گیاهان و قارچ‌ها حمایت می‌کنند، می‌تواند به تعدادی از مزایای زیست‌محیطی و عدالت زیست‌محیطی منجر شود.

با الهام از طبیعت، لایا موگاس-سلدویلا، استادیار معماری فارغ التحصیل در دانشکده طراحی پن وایتزمن و مدیر DumoLab، یک همکاری چند رشته ای را رهبری می کند که شامل معماران، طراحان، زیست شناسان، قارچ شناسان و سم شناسان است. هدف جمعی آنها ایجاد ساختار زنده ای است که قادر به جداسازی کربن و اصلاح خاک آلوده باشد. در قلب تلاش آنها یک فرآیند اکولوژیکی اساسی نهفته است: چرخه مواد مغذی توسط قارچ ها. قارچ‌های مورد بحث که به نام میسلیوم شناخته می‌شوند، در همزیستی با گیاهان زندگی می‌کنند و در ریشه‌هایشان زندگی می‌کنند و در آنجا مواد مغذی را در خاک تجزیه می‌کنند که برای رشد گیاه ضروری است. در حوزه معماری و طراحی، قارچ ها به دلیل الگوهای ریشه شبکه مانند خود به نام میسلیوم و ویژگی های “تنظیم پذیر” در طول رشد مورد توجه قرار گرفته اند.

میسلیوم که از رشته های کوچکی به نام هیف تشکیل شده است، به هم متصل می شود و رشته های بزرگی را تشکیل می دهد که از طریق خاک منشعب می شوند و سیستم های به هم پیوسته گسترده ای را ایجاد می کنند. Mogas-Soldevila توضیح می دهد: «میسلیوم را به عنوان شبکه ای تصور کنید که در حین هضم مواد آلی رشد می کند. این ویژگی منحصر به فرد به قارچ های میسلیوم اجازه می دهد تا نقشی محوری در توسعه موادی داشته باشند که با سیستم های بیولوژیکی تعامل دارند. در بیشتر کاربردهای کنونی، مواد میسلیوم پخته می‌شوند و قارچ‌ها را پس از هضم مواد آلی موجود در قالب برای ساخت آجر یا پانل، از بین می‌برند.

اما جی یون بائه، دکترای. دانشجوی DumoLab که پروژه را رهبری می کند، می پرسد: اگر قارچ ها زنده بمانند چه؟ رشته های میسلیوم – اگر با زمین در تماس باشند – می توانند به طور مداوم چرخه مواد مغذی را افزایش دهند و خاک را از فلزات سنگین از طریق فرآیندی به نام زیست پالایی پاک کنند. این امر امکان ساخت سازه‌های چند منظوره با قابلیت‌های زیست پالایی ذاتی را باز می‌کند. موگاس سولدویلا می‌گوید: علی‌رغم ماهیت دلهره‌آور چالش‌های محیط‌زیست و عدالت اقلیمی، ما در هر پروژه‌ای با نگرش مثبت به عدالت زیست‌محیطی و زیست‌محیطی برخورد می‌کنیم تا دیدگاه خود را از اکوفوبیا و ذهنیت تغییر احتمالی دور کنیم. فراتر از معماری های همزیست، این ساختارهای زنده نه تنها درک فعلی جوامع میسلیوم و کاربردهای آنها را گسترش می دهند، بلکه پتانسیل احیای محله های تحت فشار آلودگی صنعتی را نیز دارند و محیط های سالم تر و سبزتر را برای همه ایجاد می کنند.

گروه آموزش