کسب‌وکارهای نوپا:امکان کسب وکار برای معلولان با اختراع ویلچر بسیار بهتر شد؛اما دقیقا هیچ کس دقیقاً نمی داند که اولین ویلچر چه زمانی اختراع شد، با این حال ریشه آن به دوران باستان باز می گردد. اولین سوابق یک وسیله حمل و نقل چرخدار در حکاکی روی سنگ در چین و تصویری از تختخواب کودک چرخدار روی یک گلدان یونانی یافت شد. اولین ویلچر شناخته شده ای که به طور هدفمند برای معلولیت و تحرک طراحی شده بود، «صندلی معلول» نام داشت. این وسیله در سال ۱۵۹۵به طور خاص برای فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا اختراع شد. این صندلی دارای چرخ‌های کوچکی بود که به انتهای پایه‌های یک صندلی وصل شده بود و شامل یک سکو برای پاهای فیلیپ و یک پشتی قابل تنظیم بود.این صندلی چرخدار نمی‌توانست خودکششی شود، به همین جهت  پادشاه همیشه خدمتکارانی داشت که او را به اطراف منتقل می‌کردند.

در سال ۱۷۸۳، جان داوسون از باث، انگلستان، ویلچری را اختراع کرد و آن را به نام شهر خود نامگذاری کرد. ویلچر Bath دارای دو چرخ بزرگ در عقب و یک چرخ کوچک در جلو بود. کاربر صندلی را با یک دسته فلزی هدایت می‌کرد، اما تمام مدلهای این صندلی  باید توسط یک الاغ یا اسب هل داده یا کشیده می‌شد، زیرا سنگین بودند. ویلچر Bath به مدت ۴۰سال از تمام مدل های دیگر ویلچر فروش بیشتری داشت.

بعد از آن ،استیون فارفلر یک ساعت‌ساز جوان آلمانی با ناتوانی‌هایی بود که تحرک او را محدود می‌کرد. او اولین فرد شناخته شده ای است که ویلچری را اختراع کرد و از آن استفاده کرد که بتواند به طور مستقل حرکت کند. این یک صندلی ثابت بود که روی یک شاسی 3 چرخ با دسته های متصل در دو طرف چرخ جلو نصب شده بود که برای جلو بردن صندلی استفاده می شد. آقای فارفلر که گفته می‌شود مبتلا به پاراپلژی بوده است، زمانی که تنها ۲۲ سال داشت، این ویلچر را خودش ساخت!

سپس، در دهه ۱۸۰۰، اولین صندلی چرخدار که بیشتر شبیه به طرح های امروزی است، ساخته شد. در سال ۱۸۶۹ حق ثبت اختراع روی ویلچری که می‌توانست خودکشش داشته باشد و چرخ‌های بزرگی در عقب داشت، به ثبت رسید.

به تدریج، ویلچرها کم‌حجم‌تر می‌شدند، اما هنوز به راحتی قابل حمل نبودند تا اینکه در سال ۱۹۳۲ نسخه فولادی لوله‌ای تاشو توسط هری جنینگز ساخته شد. هری جنینگز مهندسی بود که آن را برای دوستش هربرت اورست طراحی کرد. آنها با هم شرکت اورست و جنینگز را تأسیس کردند که برای چندین دهه انحصار صنعت ویلچر را در اختیار داشت.

در مرحله بعد،ویلچرهای برقی توسط جورج کلاین و دیگران برای کمک به جانبازان مجروح پس از جنگ جهانی دوم اختراع شدند. بدین ترتیب  طرح ها از آن زمان به طور مداوم از نظر اندازه، وزن و سازگاری با نیازهای فرد بهبود یافته اند. برخی بر این باورند که در آینده ویلچرها می توانند توسط پیام های عصبی ارسالی از مغز کنترل شوند.

گروه کسی وکار