کسبوکارهای نوپا:صنعت پوشاک آماده به عنوان یک کاتالیزور برای توسعه بنگلادش عمل می کند. برچسب “ساخت بنگلادش” نیز برای این کشور شکوه به ارمغان آورده است و آن را به یک برند معتبر در سراسر جهان تبدیل کرده است. بنگلادش که زمانی توسط بدبین ها “سبدی بدون ته” نامیده می شد، اکنون به “سبدی پر از شگفتی” تبدیل شده است. این کشور با منابع محدود خود نرخ رشد متوسط تولید ناخالص داخلی سالانه ۶ درصد را حفظ کرده و توسعه اجتماعی و انسانی قابل توجهی را به همراه داشته است.
پس از استقلال در سال ۱۹۷۱، بنگلادش یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود. در بنگلادش که به عنوان پاکستان شرقی شناخته می شد، به دلیل نگرش و سیاست های تبعیض آمیز دولت پاکستان غربی، هیچ صنعت عمده ای توسعه پیدا نکرد. بنابراین، بازسازی کشور ویران شده از جنگ با منابع محدود بزرگترین چالش به نظر می رسید. صنعتی که سهم مهمی در بازسازی کشور و اقتصاد آن داشته است، چیزی نیست جز صنعت پوشاک آماده (RMG) که در حال حاضر بزرگترین درآمد صادرات برای بنگلادش است.
این بخش ۸۳ درصد از کل درآمد صادراتی کشور را به خود اختصاص داده است. زمانی که تنها تولیدکننده عمده صادرات ما «صنعت جوت» روزهای طلایی خود را از دست داد، این بخش RMG است که جایگزین آن شد و سپس از آن پیشی گرفت. صنعت پوشاک بنگلادش سفر خود را در دهه ۱۹۸۰ آغاز کرد و به جایگاه امروزی رسیده است. مرحوم نورول کوادر خان پیشگام صنعت پوشاک آماده در بنگلادش بود. او چشم اندازی داشت که چگونه کشور را متحول کند. در سال ۱۹۷۸، او ۱۳۰ کارآموز را به کره جنوبی فرستاد و در آنجا نحوه تولید پوشاک آماده را آموختند. او با آن کارآموزان اولین کارخانه «پوشاک دش» را برای تولید پوشاک صادراتی راه اندازی کرد.
در همان زمان، مرحوم اختر محمد موسی از پوشاک باند، مرحوم محمد رضاالدین از پوشاک رضا، مدهومیون از پوشاک پاریس، مهندس محمد فضل عظیم از گروه عظیم، سرگرد (Retd) عبدالمنان از گروه Sunman، M شمصر رحمان از Stylecraft. Limited، اولین رئیس BGMEA، AM Subid Ali از Aristocrat Limited نیز آمد و تأسیس کرد. برخی از اولین کارخانه های پوشاک در بنگلادش. به دنبال آنها، سایر کارآفرینان عاقل و سخت کوش کارخانه های RMG را در کشور راه اندازی کردند.
از آن زمان، صنعت پوشاک بنگلادش نیازی به نگاه کردن به عقب نداشت. علیرغم مشکلات فراوانی که این بخش در سالهای گذشته با آن روبرو بوده است، جایگاهی در بازار جهانی ایجاد کرده و همچنان به عملکرد قوی خود ادامه میدهد. از همان روزهای اولیه، منابع مختلف انگیزه به توسعه و بلوغ صنعت در مراحل مختلف کمک کرده است. ما در سال ۱۹۹۴ در مورد کار کودک آموختیم و در سال ۱۹۹۵ با موفقیت این صنعت را از کار کودکان پاک کردیم. سهمیه MFA موهبتی برای صنعت ما بود تا ریشه دوانده، به تدریج توسعه یابد و بالغ شود.
در حالی که این سهمیه در سال ۲۰۰۴ به پایان خود نزدیک میشد، بسیاری پیشبینی میکردند که کاهش تدریجی صادرات ما را دچار اختلال بزرگی خواهد کرد. با این حال، دوران پس از MFA داستان دیگری از موفقیت است. با اثبات اشتباه همه پیشبینیها، چالشهای پس از MFA را غلبه کردیم. اکنون صنعت پوشاک با ارزش بیش از ۲۷.۹ میلیارد دلار صادرات در سال مالی۲۰۲۰-۲۰۱۹بزرگترین درآمد صادرات بنگلادش است.
گروه کسب وکار
افزودن دیدگاه