کسب‌وکارهای نوپا:کسب وکارها در چین با تولید وسایل مصرفی آغاز شد.از وقتی درهای چین به روی جهان باز شد و جمعیت انبوهی از مردم بسیار سخت کوش که بسیار فقیر نیز بودند وارد بازار جهانی کار شدند. با گذشت زمان چین به “کارخانه جهان” تبدیل شد و شروع به تسلط بر تولید محصولات مصرفی بویژه اسباب بازی کرد.
در طول دو تا سه دهه گذشته، چین توانایی عظیمی برای تولید وسایل مختلف و میلیاردها اسباب بازی برای کشورهای دیگر تولید کرده است. طبیعت انسان نشان می دهد که ما تمایل داریم واقعیتی را که می شناسیم در آینده ادامه دهیم. اما وضعیت چین به عنوان قطب اصلی تولید در جهان به دلایل مختلفی در حال تغییر است. این موضوع اکنون بر تجارت وسایل مصرفی معمولی تأثیر می‌گذارد، اما همچنین منجر به تغییرات بیشتر در دهه آینده خواهد شد.
معجزه اقتصادی چین از اوایل دهه ۱۹۸۰، چین از یک اقتصاد کشاورزی ضعیف به یک اقتصاد مدرن تبدیل شده است. فقر به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و اقتصاد چین در حال حاضر دومین اقتصاد بزرگ جهان با هر شانسی برای تبدیل شدن به بزرگترین اقتصاد است. در دهه ۱۹۸۰، گزارش‌های خبری از شهرهای بزرگ چین نشان می‌داد که مردم فقیر لباس‌های ساده دهقانی می‌پوشیدند و همه جا با دوچرخه در حال دوچرخه‌سواری بودند. صحنه های شهری که در آن زمان در اخبار دیدیم تمایلی به نشان دادن ساختمان های مرتفع یا نشانه های قوی از رشد شهری نداشتند. به سرعت امروز، شهرهای بزرگ چین تحت سلطه آسمان خراش ها، اتومبیل ها و جمعیت مرفه مدرن هستند.
پیامد طبیعی این پیشرفت اقتصادی این است که چین دیگر منبع ارزان‌ترین نیروی کار جهان نیست. اکنون بسیاری از کشورهای آسیایی دیگر نیروی کار را با هزینه بسیار کمتر در مقایسه با چین تامین می کنند. به بیان ساده، به دلیل افزایش هزینه‌های نیروی کار، چین امروزه در موقعیت بهتری برای تولید خودروهای واقعی در مقایسه با خودروهای اسباب‌بازی قرار دارد! البته در مورد چالش های جمعیتی چین مطالب زیادی نوشته شده است. نرخ زاد و ولد در چین به پایین ترین حد تاریخی رسیده است، اما جوانان نیز مانند نسل والدین خود از کار در کارخانه استقبال نمی کنند. کمبود نیروی کار موضوع جدیدی در کارخانه‌های اسباب‌بازی چین نیست.
برای سال‌ها، کارخانه‌ها شاهد بوده‌اند که بخشی از کارگرانشان برای سال نو چینی به خانه‌های خود می‌روند و پس از آن به سر کار باز نمی‌گردند. اما کمبود نیروی کار تنها با گذشت زمان تشدید شده است. ساوت چاینا مورنینگ پست گزارش داد که “تا سال ۲۰۲۵ نزدیک به ۳۰ میلیون شغل تولیدی در چین خالی خواهد ماند که تقریباً نیمی از مشاغل در این بخش را تشکیل می دهد.” همین نشریه همچنین به نقل از کای ژونگ‌پنگ گفت: «بیشتر کارگران کارخانه‌های سراسر کشور در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود هستند و به ندرت می‌توان کارگران تولیدی جوان را دید».
گروه کسب وکار
افزودن دیدگاه