دو قلو های دیجیتال نوع کسب وکارها و حتی فراتر از آن زندگی بشر را تغییر می دهند

کسب‌وکارهای نوپا:دو قلو های دیجیتال نوع کسب وکارها و حتی فراتر از آن زندگی بشر را تغییر می دهند.البته وقتی کلمه “دوقلوها” را می‌شنویم، معمولاً به دو فرد یکسان فکر می‌کنیم که ویژگی‌های فیزیکی و شاید رفتارها یا ویژگی‌های خاص مشترکی دارند. با این حال، در دنیای فناوری این کلمه معنای متفاوتی دارد. این کلمه به چیزی انقلابی و هنوز نسبتاً ناشناخته اشاره دارد: دوقلوهای دیجیتال.

یک دوقلوی دیجیتال یک ماکت مجازی از یک سیستم واقعی است، یک مدل پویا که با داده‌های بلادرنگ تغذیه می‌شود و رفتار آنچه را که نشان می‌دهد تقلید می‌کند. مانند داشتن یک آینه هوشمند است که نه تنها حالت چیزی را منعکس می‌کند، بلکه از هر حرکتی که انجام می‌دهد نیز یاد می‌گیرد تا حرکت بعدی را پیش‌بینی کند.

دوقلوهای دیجیتال سال‌هاست که در بخش‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا نقص‌های هواپیما را قبل از وقوع پیش‌بینی کنیم، کل کارخانه‌ها را بهینه‌سازی کنیم و ماشین‌هایی را طراحی کنیم که از داده‌های رانندگی هزاران کاربر یاد می‌گیرند. اخیراً، این فناوری در کشاورزی نیز به کار گرفته می‌شود و منجر به پیشرفت‌های چشمگیری، به عنوان مثال، در پیش‌بینی تأثیرات تغییرات آب و هوایی و طبیعی بر محصولات کشاورزی شده است.

در پزشکی، دوقلوهای دیجیتال یک تغییر دهنده بازی هستند. به عنوان مثال، رویکردهایی مبتنی بر دوقلوهای دیجیتال قلبی وجود دارد که عملکرد قلب هر بیمار را با سطح قابل توجهی از جزئیات شبیه‌سازی می‌کند. این امر به پزشکان اجازه می‌دهد تا پیش‌بینی کنند که چگونه یک قلب خاص به آریتمی یا یک درمان خاص پاسخ خواهد داد، بدون اینکه بیمار واقعی را در معرض خطر قرار دهند.

این ترکیب مدل‌سازی مجازی و داده‌های بالینی، دریچه‌ای به سوی پزشکی پیش‌بینی‌کننده‌تر، شخصی‌سازی‌شده‌تر و ایمن‌تر می‌گشاید، جایی که تصمیمات درمانی نه تنها بر اساس تجربه پزشکی، بلکه بر اساس شبیه‌سازی آنچه در دوقلوی دیجیتال بیمار اتفاق می‌افتد نیز انجام می‌شود. اما اگر این را در مغز انسان اعمال کنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟

از کارخانه‌ها تا مغزها

سلامت شناختی و روانی ستون‌های رفاه انسان هستند، اما شکننده نیز هستند. زوال عقل مرتبط با سن، افسردگی، اضطراب و اختلالات عصبی هنوز چالش‌های بزرگی را برای پزشکی ایجاد می‌کنند.

اینجا جایی است که هوش مصنوعی (AI) روزنه امیدی را ارائه می‌دهد. با ادغام و تجزیه و تحلیل حجم زیادی از داده‌ها، هوش مصنوعی می‌تواند به تشخیص زودهنگام بیماری، انتخاب بهتر بیماران برای آزمایش‌های بالینی و حتی شبیه‌سازی پیشرفت هر فرد با استفاده از دوقلوهای دیجیتال کمک کند. هوش مصنوعی راهی برای جلوگیری از زوال، طراحی مداخلات سفارشی و سرعت بخشیدن به توسعه درمان‌های ایمن‌تر و مؤثرتر ارائه می‌دهد.

سازگاری با فناوری‌های موجود

کلید این انقلاب در ادغام دستگاه‌هایی است که بسیاری از ما از قبل داریم – چیزهایی مانند ساعت‌های هوشمند، ردیاب‌های فعالیت و حسگرهای خواب – تا اطلاعات مداومی در مورد بدنمان ارائه دهیم. داده‌های مرتبط با ضربان قلب، کیفیت خواب، سطح فعالیت و استرس می‌توانند داده‌های بلادرنگ را به یک «جفت دیجیتال» که از این سیگنال‌ها یاد می‌گیرد و توصیه‌ها یا آموزش‌های شناختی را با وضعیت جسمی و روانی ما در هر لحظه تطبیق می‌دهد، وارد کنند.

نقش هوش مصنوعی شبیه رهبر ارکستر خواهد بود، که تمام این داده‌ها را هماهنگ می‌کند و آنها را در سیستمی ادغام می‌کند که نه تنها واکنش نشان می‌دهد، بلکه حتی نیازهای ما را پیش‌بینی می‌کند. آموزش مغز شخصی‌سازی‌شده.

تاکنون، «آموزش مغز» دیجیتال به‌طور گسترده به بازی‌های سرگرم‌کننده با مزایای محدود محدود شده است. دوقلوهای شناختی کاملاً چیز متفاوتی هستند – بسیار فراتر از مجموعه‌های تمرین‌های عمومی، آنها یک اکوسیستم پویا ارائه می‌دهند که در زمان واقعی برای هر فرد تنظیم می‌شود، توسط متخصصان سلامت نظارت می‌شود و توسط شواهد علمی پشتیبانی می‌شود. این یک تغییر الگو است، از رویکرد «یک اندازه برای همه» به پزشکی واقعاً شخصی‌سازی‌شده و پیشگیرانه.

البته، چالش‌هایی نیز وجود خواهد داشت. دوقلوهای دیجیتال در این زمینه باید به گونه‌ای ساخته شوند که حریم خصوصی داده‌ها را تضمین کند و تصمیمات گرفته‌شده توسط الگوریتم‌ها شفاف و اخلاقی باشد. ما همچنین نمی‌توانیم شکاف دیجیتالی را که می‌تواند افراد مسن یا کسانی را که دسترسی کمتری به فناوری دارند، از مطالعه حذف کند، نادیده بگیریم.

با این وجود، نباید از مزایای بالقوه غافل شویم – یک متاآنالیز اخیر نشان داد که استفاده از فناوری به جلوگیری و به تأخیر انداختن زوال شناختی، چه طبیعی و چه پاتولوژیک، کمک می‌کند.

دوقلوهای دیجیتال آماده‌اند تا یکی از انقلاب‌های بزرگ در پزشکی و علوم شناختی در این قرن باشند. دهه‌ها پیش، ایده داشتن یک کامپیوتر در جیب‌هایمان مانند داستان‌های علمی تخیلی به نظر می‌رسید. تا چند سال دیگر، داشتن یک دوقلوی شناختی که ما را همراهی و از ما مراقبت کند، به همان اندازه طبیعی به نظر خواهد رسید. گذشته از همه اینها، چه کسی بهتر از دوقلوی دیجیتالی خودمان می‌تواند به ما در درک، پیش‌بینی و مراقبت از خودمان کمک کند؟

نویسنده جان آندونی دونابیتیا مدیر مرکز تحقیقات Nebrija en Cognición (CINC) و مدیر کرسی بین المللی در

سلامت شناختی (ICCH) در دانشگاه نبریجا.

گروه آموزش