کسب‌وکارهای نوپا:اطلاعاتی در مورد کسب و کار سکه شناسی واینکه سکه شناس کیست ؟در این گزارش ارایه میشود که در نوع خود جدید، کمتر گفته شده و جالب است.

در حقیقت سکه شناسی جمع آوری و مطالعه ارزها از جمله پول کاغذی، ژتون و سکه و سایر اشیاء مرتبط است. اصطلاح سکه شناسی از کلمه فرانسوی “numismatiques” در سال ۱۷۹۲میلادی وام گرفته شده اس تکه خود از کلمه لاتین “numismatis” گرفته شده است.البته استفاده از کالا به عنوان ارز در تجارت مبادله ای از سکه شناسی مستثنی است.همچنین باید اشاره کرد که  برخی از اشیایی که قرن‌ها به عنوان ارز مورد استفاده قرار می‌گرفتند عبارتند از: جواهرات، سنگ‌های بزرگ، دانه‌های کاکائو، فلزات گرانبها و صدف‌های گاو. که آنها نیز توسط برخی در کلکسیونهایشان نگهداری میشود.

سکه شناس کیست؟

کلمه سکه شناس به دلالان و مجموعه داران سکه و همچنین محققانی که به مطالعه سکه می پردازند اطلاق می شود. از دلالان سکه اغلب به عنوان سکه شناسان حرفه ای،متخصصان درجه بندی یا احراز هویت پول برای اهداف تجاری یاد می شود. مجموعه داران سکه از مطالعه سکه ها و در اختیار داشتن وسایل پولی لذت می برند. یک سکه شناس محقق که به عنوان یک محقق مستقل یا در یک مجموعه عمومی کار می کند، دانشی در مورد یک ابزار پولی، سیستم آن، بافت تاریخی و اقتصاد کسب می کند. سکه شناسان باتجربه معمولاً توسط باستان شناسان، متصدیان موزه ها و مورخان ،مورد مشورت قرار میگیرند.

تاریخچه سکه شناسی

مجموعه سکه ممکن است در دوران باستان وجود داشته باشد و سزار آگوستوس سکه هایی را به عنوان هدیه Saturnalia می داد. پترارک اولین مجموعه دار دوره رنسانس بود که مجموعه سکه های رومی را به امپراتور چارلز چهارم ارائه کرد. گیوم نیزاولین کتاب در مورد سکه (De-Asse-et-Partibus) را در سال ۱۵۱۴ نوشت. در دوران رنسانس، اکثر مجموعه داران سکه از خانواده های اشراف و سلطنتی اروپایی بودند. مجموعه سکه به دلیل بنیانگذاران محترم آن به عنوان “سرگرمی برای پادشاهان” شناخته می شد. برخی از برجسته ترین مجموعه داران سکه در این دوران عبارتند از: هنری چهارم، یواخیم دوم، بنیانگذار کابینه سکه برلین، و پاپ بونیفاس هشتم، و برخی دیگر. گردآورندگان سکه در قرن نوزدهم شروع به تشکیل انجمن‌های سکه‌شناسی حرفه‌ای کردند که اولین انجمن‌های حرفه‌ای آن انجمن سلطنتی-سکه‌شناسی (۱۸۳۶) بود.

زیر شاخه های سکه شناسی

اگزونومیا

اگزونومیا به مطالعه اقلام سکه مانند (مدال ها و سکه های رمزی) و سایر اشیایی که می توانند برای بزرگداشت یا به جای پول استفاده شوند، اطلاق می شو.این مجموعه همچنین شامل کارت‌های اعتباری، نیکل‌های چوبی، سکه‌های مهر شده، نشان‌ها، مدال‌های یادگاری، سکه‌های بسته‌بندی شده، و سکه‌های مربع-مستطیل و غیره است.

نوتافیلی

نوتافیلی مطالعه اسکناس یا ارز کاغذی است. انسان‌ها تا زمانی که از آن استفاده می‌کردند، پول نقد جمع‌آوری می‌کردند. سکه شناسان در دهه ۱۹۲۰در آلمان شروع به جمع آوری سیستماتیک اسکناس کرد. جمع آوری اسکناس ها در دهه ۱۹۷۰وارد نقطه عطفی شد،یعنی زمانی که کلکسیونرها نوتوفیلی را به عنوان یک حوزه مطالعاتی جداگانه تأسیس کردند. اصطلاح “نوتافیلی” توسط کارمندان یک شرکت سرمایه گذاری و جمع آوری معروف به استنلی گیبون ابداع شد.

کتاب نویسی

اسکریپوفیلی جمع آوری و مطالعه اوراق قرضه و سهام است. اسکریپوفیلی در حدود سال ۱۹۷۰ در میان سکه شناسان به رسمیت شناخته شد. اصطلاح “کتاب شناسی” با ترکیب عبارات “اسکریپ” که نماد حق مالکیت است و “فیلو” به معنای “دوست داشتن” ابداع شد. هزاران اسکریپوفیست در حال حاضر به دنبال اوراق قرضه و سهام کمیاب و محبوب هستند. برخی از مجموعه داران اسکریپوفیلی را یک سرمایه گذاری عالی می دانند، در حالی که برخی دیگر به عنوان یک سرگرمی از آن لذت می برند.

مترجم:احسان محرابی

گروه کسب وکار